Het moet ongeveer 2006 zijn geweest toen we vanuit Concept7 in contact kwamen met een producent van drop & winegums. Dat laatste vind ik persoonlijk belangrijk om te noemen, waarschijnlijk omdat ze zo lekker zijn (behalve de groene dan ;))
Anyway. We spraken met hun door over hun website en online ambities en kwamen erachter dat drop een marge heeft van 90%. Dus, schep je bij het Kruitvat je zakje vol voor 0,99 cent per 100 gram dan is de inkoop daarvan dus nog geen 10 cent.
Ok. Ok. En laat dit nu net samenvallen met het feit dat we als founders wel weer toe waren aan een eigen project. En dus gingen we aan de slag met een concepten dat we pitchten aan de mannen van de Dropfabriek. We wilden drop gaan verkopen aan alle Nederlanders in het buitenland, via een online webshop.
Na een deepdive van een week en een uitwerking van nog een paar weken zag uiteindelijk dropfabriek.nl het daglicht en begonnen we langzaamaan de eerst drop te verkopen. Binnen een paar maanden tijd verkochten we drop over de hele wereld. Met name omdat de community onderling best hecht was en het verhaal als een lopend vuurtje ging. Maar in echt serieuze aantallen ging het niet.
Tot we een keer besloten een week de verzendkosten eraf te halen. Toen we verkochten we zoveel dat het bij onze ondergang werd. Drop verzenden naar Japan bijvoorbeeld kostte bijna 40 euro. Als mensen dan een paar kilo bestelden kon het nog wel, maar voor 200 gram liep het toch wel echt in de papieren. Niet over nagedacht...
Een ander issue waar we tegenaan liepen was dat veel landen het concept drop niet kennen. En omdat het om eten ging, werd het bovengemiddeld vaak onderschept bij de douane waarna het überhaupt niet aan kwam bij degenen die het bestelde.
Voor beide issues hadden we een oplossing bedacht. We sturen het per pallet naar een ‘partner’ in het betreffende land en distribueren lokaal. Ook deze strategie bleek nog niet mee te vallen om zomaar even op te zetten.
En na een ruim half jaar besloten we dat, als we dit project wilden laten slagen, we dit echt als serieus bedrijf ernaast op moesten gaan zetten en niet als side-project. In overleg met de founders van de echte dropfabriek besloten we om het aan hun te verkopen zodat zei het volledig in hun business konden integeren.
Ach, verkopen. Het klinkt zo stoer. De deal was dat wij ons levenslang gratis drop mochten halen en uit eventuele toekomstige winst mee zouden profiteren. Inderdaad, soms als mensen zeggen dat ze een bedrijf verkocht hebben, is context wel fijn. Maar ons was het helemaal prima. Wij konden ons weer focussen op Concept7 en waren een mooi avontuur met veel learnings rijker.
