Geen paxen, maar mensen.

In de reisbranche wordt vaak over paxen gesproken. Een vliegtuigstoeltje en een hotelbedje (ja, ik gebruik bewust verkleinwoorden) samen vormen dan een pakketje. Een pax. Handig voor spreadsheets, maar gevaarlijk als je je klanten echt zo gaat noemen.

Bij srprs.me was het woord pax zelfs verboden. Niet omdat we anti-jargon waren, maar omdat we vonden dat het niet recht deed aan de mensen die met ons op reis gingen. Onze reizigers spaarden soms maandenlang om een verrassingsreis te kunnen boeken. Dat noem je geen pax, dat noem je mensen. Of reizigers.

Het gevaar van woorden als deze is dat je vergeet waar het echt om draait. In de spreadsheets zie je stoelen, bedden en pakketten. Maar in het echt zijn het mensen. Mensen die dromen van een reis, die zich verheugen, die verwachtingen hebben. Mensen die je vertrouwen geven om hun geld en hun kostbare vakantiedagen bij jou neer te leggen.

Juist daarom is taal zo belangrijk. Zodra je klanten reduceert tot pakketjes, voel je niet meer die verantwoordelijkheid en dat respect. Terwijl dat precies is wat nodig is om echt goede service te leveren.